وضعیت قرارگیری زنان نخست زا در طی مرحله ی دوم زایمان و پیامدهای مادری و نوزادی آن

چکیده زمینه و هدف: زایمان یکی از بحران های زندگی یک زن و مرحله ی دوم زایمان فوق العاده دردناک می باشد که نیازمند صرف انرژی بسیار برای مادر است و طولانی شدن آن می تواند عوارض جبران ناپذیری را برای مادر و جنین در بر داشته باشد، با توجه به ابهامات موجود در زمینه ی انتخاب یک وضعیت مناسب در طی این مرحله، مطالعه ای با هدف مقایسه ی تاثیر وضعیت های مختلف زایمانی طی مرحله ی دوم زایمان بر طول آن طرح ریزی شد. روش بررسی: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی بر روی 148 نفر اززنان مراجعه کننده به بیمارستان طالقانی شهر اراک انجام شد. افراد شرکت کننده در مطالعه پس از کسب رضایت به صورت تصادفی در سه گروه، وضعیت لیتوتومی (49 نفر)، چمباتمه (49 نفر) و 3 زانویی (50 نفر) تخصیص یافتند. کلیه ی افراد از زمان کامل شدن دیلاتاسیون و افاسمان تا تاجی شدن سر جنین در وضعیت مورد نظر قرار گرفتند و طول مدت مرحله ی دوم با کورنومتر اندازه گیری شد. یافته ها: تفاوت آماری معنی داری از نظر میانگین طول مدت مرحله ی دوم زایمان بین گروه ها دیده نشد (به ترتیب در گروه وضعیت لیتوتومی، چمباتمه و زانویی 31/26 ±02/49، 68/25 ±97/50 و 52/26 ±71/52) دقیقه. میزان زایمان سزارین در گروه وضعیت لیتوتومی 76/5، چمباتمه 54/7 و زانویی 1/9 درصد به جهت طولانی شدن مرحله ی دوم زایمان و دیسترس جنینی رخ داد که این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود. تفاوت معنی داری از نظر نمره ی آپگار دقیقه 1و 5 بین گروه ها دیده نشد. نتیجه گیری: هر چند برخلاف سایر مطالعات نتایج پژوهش ما نتوانست اثر وضعیت های مختلف زایمانی بر طول مرحله ی دوم زایمان را نشان دهد، ولی به نظر می رسد برای زنان واقع در این مرحله وضعیتی انتخاب شود که راحت باشند و کمترین شدت درد، راحتی بیشتر، عوارض مادری و جنینی کمتری را در پی داشته باشد.